این فیلمها رو نباید دید برای یادگیری زبان

یه وقتی هست ما فیلم و کارتون و سریالی میبینیم که همینجوری یه چیزی دیده باشیم و وقتمون پر بشه یا اون فیلم تازه به بازار اومده یا اصلا اینکه میگن قشنگه یا ببینم خوبه یا نه یا به هر دلیل دیگه ای، اما یه وقتی هم هست که ما میخوایم برای یادگیری انگلیسی فیلمی رو ببینیم. آیا باز هم به همون شکل میشه اقدام کرد؟ با یه ظرف تخمه بشینیم جلو لپ تاپ، تلویزیون یا گوشی موبایل و زیر نویس فارسی رو باز کنیم و  دکمه پخش رو بزنیم و هر فیلمی هم که باشه هیچ مساله ای نداره؟ بعد از اینکه تموم شد هم یه نفسی چاق کنیم و بریم فیلم بعدی؟

یا نه، یکسری نکاتی رو باید در نظر گرفت و هر چیزی رو نباید دید؟ بله تو این مقاله میخوایم چند تا مورد رو بررسی کنیم و دقیق تر بخوام بگم، 8 مورد که در انتخاب فیلم و سریال حتما و حتما مد نظر باشه. بریم…

3. در فرایند یادگیری از طریق فیلم ، ما اونها رو چند و چند بار به شکلهای مختلف بررسی میکینم، با زیر نویس و بدون زیر نویس، از این جهت فیلمهایی که ترسناک، خشن و چندش هستن نمیتونن برای ما مفید باشن مثل فیلم ارّه، کارتون Rango  با اینکه متن فوق العاده ای داره و برنده جایزه اسکار سال 2011 شده،  اما جک و جونور هایی که داره جذابیت بصری نداره و جالب نیست که چندین بار دیده بشه، یا shutter island با بازی لئوناردو دیکاپریو، فضای ترس داره و در آخر هم که بیننده در سردرگمی محض رها میشه و احساس غم و اندوه و بُهت سنگین دست میده و انتظار کاملا متفاوتی از انتهای فیلم دارید که اصلا حس جالبی نیست یا سریال Dexter که یک قاتل سریالی هست که با خونسردی کامل آدم میکشه که اصلا جالب نیست
4. یکسری فیلمهایی هم هستن که به سبک قدیمی ساخته میشن، که خب به ناچار به فراخور فیلم نیاز هست که عبازتهای اون دوران استفاده بشه مثل سریال Downton abbey که ساخت خوبی داره اما نمیشه به عنوان گزینه مناسبی برای یادگیری زبان مخصوا در ابتدای راه اشاره کرد و همینطور سریال Game Of Thrones  که از نظر هنری و کیفیت ساخت فیلم بسیار جذاب هست ولی باز هم داستان در صدها سال قبل شکل میگیره و پادشاه و شاهزاده و جنگ و عبارتهای مربوط به خودشون و به طور کلی از این دست فیلمها و حتی فیلمهایی که سال ساهت آنها مربوط به ده ها قبل هست مناسب تلقی نمیشن.
5. یکسری فیلماهیی هم هستن که در صحبتهای اونها ارجاعات شخصیتی، فرهنگی و .. به افراد و مناسبات مختلف وجود داره که برای ما قابل فهم نیست و بعضا این موارد در طول فیلم بسیار دیده میشه و یا استفاده از تمثیل ها یا اصطلاحات محلی خاص که در مواردی بسیار گنگ و نا مفهوم هستن مثل سریال Friends و یا Breaking Bad که این دومی به نظر من ساخت بی نظیری داره، اما یه شخصیتی داخل سریال هست به نام هنگ که افسر مبارزه با موارد مخدر ( DEA) هست و این فرد اکثرا در صحبتهاش اولا که خیلی سریع حرف میزنه و در ثانی، زیاد با اطرافیانش شوخی میکنه چیزهایی میگه که برای زبان آموز شاید بعضا قابل فهم نباشه، در عین حال که میتونم بگم بهترین سریالی هست که من تا به حال دیدم. یا “جسی” و رفقای اون که دور از جون، معتاد هم تشریف دارن با لباسهای گشادی که میپوشن مدل لاتی و پایین شهری و هر از چند گاهی بی ادبانه هم صحبت میکنن. این سریال عباتهای محشری داره، اما اگر زبان آموز ندونه که چنین مواردی در فیلم وجود داره و شروع به دیدن کنه، شاید نا امید بشه از دیدن اون و این فیلم برای سطوح پایین و متوسط اصلا مناسب نیست.
   یا در سریال the bigbang theory سه تا مثلا دانشمند هستن که صحبتهای اونها پر هست از عبارتهای علمی و شخصیت “شلدون” به شدت به هم چسبیده و سریع صحبت میکنه که در داخل جملات عبارتهای علمی هم مخلوط هست و همینطور رسمی، دیگه چه شود!!! برای سطوح بالا فقط مناسب میتونه باشه.
6. مساله دیگه که باید بهش توجه بشه، لهجه فیلم ها هست. اگر من دارم با لهجه آمریکایی تمرین میکنم و زبان یاد میگیریم، یهو بیام و فیلم بریتانیایی (British accent) ببینم در یادگیری من اختلال ایجاد میکنه – باز هم این قضیه بیتشر برای سطوح پایین مطرح هست که کامل راه نیافتادن- مثل سریال Sherlock ، Game Of Thrones ،peaky blinders،  The crownیا فیلم The king’s Speech نمونه ای از مطرح ترین اونها هستن.
7. حالا ممکنه هیچ کدوم از موارد بالا هم وجود نداشته باشه و مطرح نباشه، ولی سطح زبانی من هست که باید بهش توجه کنم و هر فیلم مناسب من نیست. فیلمها و سریالها هم سخت و آسون دارن که باید بسته به سطج زبانی من هماهنگ باشه وگرنه خیلی سخت میشه و من انگیزه ام رو از دست میدم برای یادگیری. فیلم Batman  یا کارتون Zootopia رو در نظر بگیرید که چقدر من این کارتون رو دوست دارم اما پر هست از اصطلاح
8. یه نکته بسیار مهم اینکه در شروع یادگیری انگلیسی فیلمهای بی هیجان یا خانوادگی (Drama) اصلا و اصلا توصیه نمیشه. به معنی بد بودن اون فیلمها نیست، اما ما میخوایم چیزی ببینیم که جذاب باشه، لذت ببریم و کِیف کنیم و حال کنیم که از اون طریق زبان یاد بگیریم که حال و هوای مدرسه و آموزشگاهای بی حاصل رو برای ما تداعی نکنه. فیلمهای مثل the shawshang redemption یا papillon  که محشرن و بسیار عمیق و تاثیر گذار، اما برای این مرحله اصلا توصیه نمیشه. چون حوصله سر بر هستن. شما انگیزه میخواید که یک بخشی از اون با هیجان فیلم تامین میشه که این فیلمها اصلا ندارن. ولی کارتون ها بسیار عالی هستن ( البته با در نظر گرفتن سطح اونها) هم فضای رنگی رنگی و جذاب داره و هم اینکه عموما زبان مناسب و کاربردی دارن و عبارتهای جالب و روزمره در اونها استفاده شده.
   یعنی فیلمی باید باشه که اگر صدای اون روهم قطع کنید متوجه بشید که داستان از چه قراره .

البته این نکته لازم به ذکر هست که این فیلمها و سریالهایی که عنوان شد، به این معنی نیست که هیچ نکته مثبت یا عبارتی کاربردی ندارن، اما اینجا از منظر فنی و در نظر گیری دیگر ابعاد ماجرا به بررسی اونها پرداختیم. مواردی که گفته شد بسیار مهم هستن که باید در انتخاب فیلم مد نظر قرار بگیرن

نکته خیلی مهم:

اول باید بدونیم که زبان انگلیسی رو برای چه منظوری داریم یاد میگیریم، یعنی برای مکالمه های روزمره، کارهای تجاری، حوزه تخصصی یا درسی و.. اگر زمینه خاصی رو میخوایم پیش بگیریم یا تو اون حوزه فعالیت کنیم بهتره بیشترین زمانمون رو برای یادگیری عبارتها و نکات این زمینه اختصاص بدیم نه اینکه بریم فیلم کمدی FRIENDS  رو ببینیم که برای مکالمه های روزمره و عمومی مناسب هست. مثلا مستند MEGA FACTORIES  که به کارخانه ها و شرکتهای بزرگ میره و از روند کاری اونها و تولیداتشون مستند تهیه میکنه. اگه اهل ماشین و پیگیر مشخصات اونها باشید حتما اسم TOP GEAR  رو شنیدید که 3 نفر در هر قسمت با طنز خودرو ها رو بررسی میکنن که مسلما عبارت های تخصصی در اون به کار برده میشه یا اگه علاقه مند به نجوم و اختر شناسی باشید سریال COSMOS و یا THROUTH THE WORM HOLE  فقط تو این زمینه داره حرف میزنه . فیلم THE BIG SHORT  برای علاقه مندان مباحث اقتصادی حتما جذاب هست که از رکورد بزرگ سال 2008 داره میگه
حالا از اون سمت قضیه ببینیم که اگه به طور عمومی دارید زبان یادمیگیرید، دیدن اینجور فیلمها بعضا میتونه بسیار خسته کننده باشه و ما رو از ادامه فرایند یادگیری دلزده بکنه

من همیشه میگم که ما زبان رو به عنوان ابزار و وسیله، یادمیگیریم تا گره ای از کار  دیگران یا خودمون باز کنیم یا جایی در زندگی رومزه حتما بهش نیاز پیدا میکنیم. مثل زمانی که گوشی یا لپ تاپمون به مشکل میخوره و نه میتونیم بیرون ببریم و نه خودمون بلد هستیم که مورد رو بر طرف کنیم، اما به راحتی در یوتیوب جستجو میکنیم و مشکل حل میشه یا نرم افزاری میخوایم یادبگیریم از راهنمای خود نرم افزار میشه استفاده کرد یا فیلمهای آموزشی که  قالبا به انگلیسی هستن باید زبان بدونیم، یا نه داریم تحصیل میکنیم و مقاله عملی نیاز هست که بخونیم، در دانگشها خارج از کشو ادامه تحصیل بدیم، و یا گردشگری به کشور اومده و با دونستن زبان با اعتماد به نفس جلو میریم و مکالمه میکنیم و بسیاری موارد دیگه که خودتون بهتر میدونید.
اما حرف من اینجاست که برای یادگیری و بالا بردن سطح زبانمون، مجاز هستیم که هر نوع فیلمی رو ببینیم؟ ما میخوایم علممون رو بالاتر ببریم که بیشتر مفید باشیم نه اینکه از یک بعد دیگری پایین تر بیاییم.

سریالهای معروفی مثل FRIENDS ، GAME OF THRONES، DESPERATE HOUSE WIVES، THE BIGBANG THEORY از این دست مواردی هستن که به شدت از نظر فرهنگی مخرب هستن. در حالیکه خیلی از عزیزان نا خواسته و بی توجه، فقط به توصیه افراد ناآگاه این سریالها رو تماشا میکنن و در ذهن اونها اثر منفی بسیار بدی میذاره. یادگیری زبان به چه قیمتی؟